Rozpoczęcie roku szkolnego jest nierozerwalnie związane z rocznicą wybuchu II wojny światowej. W tym roku obchodzimy 75. rocznicę agresji niemieckiej na Polskę. 1 września 1939 roku zaczął się największy kataklizm w dziejach naszego narodu.

Okrągła rocznica skłania do refleksji. Narody, które nie wyciągają wniosków z historii, są skazane na powtarzanie błędów z przeszłości.

„A lato tego roku było gorące”. Wkrótce na niebie nabrzmiałym od słońca pojawią się niemieckie samoloty. 1 września 1939 roku tysiące uczniów nie miało okazji usłyszeć szkolnego dzwonka. Zamiast tego rozległ się dźwięk syren, huk eksplozji, płacz kobiet i dzieci.

We wrześniu 1939 roku ponownie ujawnił się fatalizm historyczny, wynikający z położenia geograficznego Polski. Nasza Ojczyzna padła ofiarą dwóch zbrodniczych systemów. Niemcy i Związek Radziecki nawiązały współpracę w celu likwidacji państwowości polskiej. Symbolem tego porozumienia stał się pakt Ribbentrop – Mołotow.

Pierwsze pokolenie wychowane w wolnej Ojczyźnie wiedziało, jak się ma zachować w czasie tych dramatycznych dni. Polski żołnierz jako pierwszy przeciwstawił się faszystowskiej machinie wojennej, spełniając swój obowiązek do końca –

„Kiedy przyjdą podpalić dom,

Ten, w którym mieszkasz – Polskę.

Kiedy rzucą przed siebie grom,

Kiedy runą żelaznym wojskiem

I pod drzwiami staną, i nocą

Kolbami w drzwi załomocą –

Ty, ze snu podnosząc skroń,

Stań u drzwi.

Bagnet na broń!”

Naszym obowiązkiem jest pamięć o wrześniowych bitwach: Westerplatte, Mława, Bzura, Wizna, Kock. Uczniowie mieli okazję wysłuchać melodii z serialu "Polskie drogi", na podstawie którego pokolenia Polaków zdobywały wiedzę na temat wojny i okupacji.

ut

Ważnym elementem naszej pamięci historycznej jest tragedia Warszawy, „miasta nieujarzmionego”, które złożyło daninę krwi w czasie powstania w sierpniu 1944 roku. Dopiero w ostatnich latach poznaliśmy heroiczne wydarzenia związane z obroną Grodna przed sowiecką nawałą, w której aktywnie uczestniczyła młodzież.

A potem przyszła „czarna noc okupacji”. W Europie podzielonej przez Hitlera i Stalina nie było miejsca dla Polaków. Symbolem czasów pogardy stał się obóz koncentracyjny w Auschwitz oraz Katyń.

Papież Jan Paweł II w czasie swego wystąpienia w 1987 r. uznał Westerplatte za miejsce symboliczne - "Każdy ma swoje Westerplatte".

utwór

Pokój jest naturalnym stanem człowieka. Nikt nie rodzi się bohaterem. Ostatnie wypadki na wschodzie rzucają nowe światło na wydarzenia sprzed 75 lat. Niestety, brutalna siła nadal jest podstawą rozwiązywania problemów politycznych.

Lekcja historii nie jest zbyt optymistyczna. Mimo podpisanych sojuszów, we wrześniu 1939 roku zostaliśmy sami. Józef Mackiewicz, autor wstrząsającej relacji z Katynia, napisał książkę „Optymizm nie zastąpi nam Polski”. Warto zastanowić się nad słowami wielkiego pisarza.

Każdy z nas powinien cieszyć się wolnością, która jest wartością najwyższą. Wolność nie jest jednak dana raz na zawsze. W naszej historii wolność była mierzona krzyżami.

Pamiętajmy o bohaterach września.

Młodzi ludzie poszukują słów, którymi mogą wyrażać swoje emocje. Zarzuca się nam brak patriotyzmu. Niekoniecznie tak jest. Do niektórych spraw trzeba dorosnąć. Żyjemy w tym miejscu i w tym kraju.